Έρευνα για την καταγραφή των παιδιών του δρόμου που κινούνται στην περιοχή της Πάτρας διενεργήθηκε με ευθύνη της Αντιδημαρχίας Κοινωνικής Πολιτικής.
Είναι τα παιδιά που βρίσκονται σε κίνδυνο και στερούνται τις βασικές δομές για την ανάπτυξή τους. Το περιβάλλον εργασίας τους και της καθημερινότητάς τους είναι ο δρόμος και πιθανή εξέλιξη είναι η παιδική και εφηβική εγκληματικότητα.
Η ηλικία τους είναι από 4 έως 14 ετών και σε ποσοστό 65% είναι Τσιγγάνοι, μετανάστες στην Πάτρα. Τα παιδιά αυτά διαμένουν σε πρόχειρες σκηνές, παραπήγματα, καταυλισμούς. Σχολείο δεν πηγαίνουν. Οι γονείς τους είναι αγράμματοι, άνεργοι, χωρίς επαγγελματική κατάρτιση. Η πολύχρονη ανοχή της κοινωνίας απέναντι στην παιδική εργασία έχει δημιουργήσει καθεστώς αφού τρέφονται ολόκληρες οικογένειες από τα εισοδήματα αυτά και οι γονείς έχουν πέσει σε αδράνεια. Είναι βολεμένοι και δεν τους έχει απασχολήσει ποτέ το μέλλον των παιδιών τους.
Η ασάφεια της νομοθεσίας και η έλλειψη συγκεκριμένων υπηρεσιών και κοινωνικών υπηρεσιών να αναλάβουν την προστασία των παιδιών βάζει τους αστυνομικούς να παίζουν τον άχαρο ρόλο του «κακού». Τα παιδιά θεωρούν τους αστυνομικούς «κακούς», γιατί δεν τα αφήνουν να δουλέψουν για να βγάλουν το ψωμί τους. Έτσι η αστυνομία βρίσκεται σε αδιέξοδο, αφού συλλαμβάνει τα παιδιά αντί για τους γονείς τους που θα έπρεπε να έχουν την ευθύνη. Να σημειωθεί τέλος, πως τα παιδιά του δρόμου δεν εργάζονται εκεί που μένουν. Στην Πάτρα ο αριθμός των παιδιών του δρόμου αγγίζει τα 60 άτομα (κατά μέσο όρο) και αλλάζει ανάλογα με την εποχή. Έξαρση του φαινομένου παρατηρείται κατά τις γιορτές (Χριστούγεννα, Πάσχα)
Κάθε παιδί που ζητιανεύει βγάζει μέσο μεροκάματο 15 ευρώ την ημέρα. Οι πιο συνηθισμένες δουλειές που κάνουν είναι να καθαρίζουν τζάμια, να πωλούν λουλούδια ή χαρτομάντιλα, να παίζουν μουσική ή να κάνουν κλασική επαιτεία.
Τα σημεία που συχνάζουν στην Πάτρα είναι: Πλατεία Όλγας, Ψηλαλώνια, φανάρια Παπαφλέσσα και Μαιζώνος, πεζόδρομος Αγίου Νικολάου, φανάρια στην Αγ. Σοφίας και στην Κολοκοτρώνη.